Konferencja i debata- Czy należy walczyć za wszelką cenę? 19.01.2016

We wtorek odbyła się konferencja z debatą otwartą na temat: „Czy należy walczyć za wszelką cenę? Zaprzestanie terapii uporczywej.” Temat był na tyle ciekawy, że przyciągnął ok. 20 osób, co jest największą liczbą z trzech odbytych debat.
Na początku, prelegent mgr Paweł Pabiś, przedstawił definicję terapii uporczywej oraz eutanazji i jej odmian . Następnie wyjaśnił różnicę pomiędzy zaprzestaniem terapii uporczywej a eutanazją, a także przedstawił kolejne pojęcia związane z tą tematyką.Kolejnym punktem konferencji było przedstawienie rysu historycznego stosowania wspomnianych pojęć. Istotną częścią konferencji było pokazanie jak polskie prawo sankcjonuje te sprawy. Eutanazja jest jasno zabroniona w Polsce. Niestety w żadnym akcie prawnym nie zdefiniowano i nie unormowano sprawy zaprzestania terapii uporczywej. Częściowo jest opisana w art. 32. Kodeksu Etyki Lekarskiej.
Następnie został przedstawiony aspekt duchowy tematu. Pokazano jakie podejście do zaprzestania terapii uporczywej i eutanazji mają wyznawcy judaizmu, islamu, buddyzmu i chrześcijaństwa. Każda z tych z religii wychodzi z założenia, że Bóg jest dawcą życia i tylko on decyduje kiedy je zabrać. Dlatego też eutanazja jest zabroniona, ale zaprzestanie terapii uporczywej jest dopuszczane, jako pogodzenie się z wolą bożą, że danej osoby czas na tym świecie już dobiegł końca. Poruszone było również podejście Świadków Jehowy do transfuzji krwi i sposób sądowego obejścia braku zgody na nią.
Na koniec podano dwa przykłady osób, wobec których podjęto różne decyzje. Pierwszą z nich była Amerykanka Terri Schiavo, która przez 15 lat była sztucznie utrzymywana przy życiu. Terri trafiła do szpitala po ciężkim uszkodzeniu mózgu. Dopiero po 15 latach jej mąż podjął decyzję o zaprzestaniu terapii, odłączając sztuczne odżywianie. Terri zmarła po 13 dobach. Nim jednak decyzja została podjęta rodzice Terri walczyli przed sądami o utrzymanie jej przy życiu. Drugą osobą, przedstawioną jako przykład do dyskusji, jest święty Jan Paweł II, który nie chciał być na siłę utrzymywany przy życiu, mimo że były takie możliwości. Papież miał świadomość, że jego czas się skończył i w dniu śmierci poprosił o pozwolenie mu odejść do domu Ojca.
Po konferencji nastąpiła debata, podczas której była wyjaśniana różnica pomiędzy śmiercią mózgu a śmiercią pnia mózgu oraz aspekty transplantologii w świetle tematu konferencji.
[envira-gallery id=”5295″]